بازنشستگی مبتنی بر گوشی هوشمند | سالمندان گرفتار چرخه معیوبی از اسکرول کردن بیش از حد | آمارها چه میگویند؟
به گزارش اقتصادنیوز، امروزه با گسترش فناوریهای هوشمند و پیشرفت تلفنهای همراه، تقریبا تمامی کاربران به شبکه اینترنت جهانی و اپلیکیشنهای فضای مجازی دسترسی دارند.
چارلی وارزل در آتلانتیک نوشت: درحالی که در گذشته عمده نگرانیها معطوف به استفاده بیش از حد کودکان از این فضا بود، اکنون معادله کاملا برعکس شده است؛ درواقع، امروزه این فرزندان هستند که نگران اعتیاد والدین خود به شبکههای اجتماعی مجازی، به خصوص پس از بازنشستگی هستند.
اقتصادنیوز: امروزه، هر گونه بیادبی در فضای کار آنلاین، به نوعی از نمایش قدرت تبدیل شده است و افرادی که قدرت بیشتری دارند، بیشتر مستعد سوءاستفاده از آن هستند؛ و معمولا در بازار کار این کارفرمایان هستند که بیشترین قدرت و کنترل را دارند.
اعتیاد سالمندان به صفحه نمایش
چند روز پیش، از سوی یکی از دوستانم که برای دیدن خانوادهاش به آنسوی کشور سفر کرده بود، پیامی سرشار از نگرانی و اضطراب دریافت کرده بودم.
برای بسیاری، احساس آشفتگی و هرجو مرج امری طبیعی در سفرهای خانوادگی است، اما معمولا با دیدن لذت بردن بچهها و تعامل آنها با مادربزرگ و پدربزرگ، این آشفتگی جبران میشود.
اما پیام امسال دوستم در سفر به زادگاهش متفاوت بود. او نوشته بود: « آنها بهاندازهای تمام روز را دست به گوشی و خیره به آن میگذرانند که انگار غرق در فضای دیجیتال شدهاند!»
نگرانی این پیام اما معطوف به فرزندان دوستم نبود؛ او در مورد پدر و مادر سالمندش صحبت میکرد.
نگرانیها رو به افزایش است
معمولا نگرانیها درباره استفاده از صفحه نمایش، بر کودکان متمرکز است، اما این مشکل در سمت دیگر طیف سنی هم وجود دارد؛ یعنی به جای دوران کودکی مبتنی بر تلفن، بازنشستگی مبتنی بر گوشی هوشمند فراگیر شده است.
در سالهای اخیر، گزارشات مشابهی مبنی بر نگرانی بزرگسالان در مورد اعتیاد والدین خود به گوشی و اینترنت، در شبکههای اجتماعی دیده شده است. این نگرانیها شباهت زیادی به دغدغههایی دارد که روزی والدین درباره کودکان خود داشتند؛ نگرانیهایی که عمده آنها تأثیر و تغییر رفتار بهخاطر اعتیاد به دستگاههای هوشمند بود.
تجربیات افراد گوناگون
در سال گذشته، افراد زیادی نگرانیهای خود را با من به اشتراک گذاشتهاند:
«همیشه از مادرم میخواهم گوشی را کنار بگذارد، هر بار که او را میبینم فقط مشغول اسکرول کردنهای بیهدف است. او کاملا تمرکزش را از دست داده است. »
یکی دیگر از دوستانم گفت: «مادرم درحالی ساعتها با گوشی کندی کراش بازی میکند که نوهها برای یک لحظه حضور روی پای او، با یکدیگر رقابت میکنند.
فرد دیگری گفت: «وقتی به والدینم سر میزنم، دو تلویزیون همزمان در خانه روشن است و همه با آیپد و گوشی مشغول هستند.»
برخی والدین حتی گرفتار کلاهبرداریهای اینترنتی شدهاند: «هر بار که به خانه میروم باید آیفون پدرم را بردارم و اشتراکهای جعلی و ویروسی را که نصب کرده لغو کنم.»
یکی دیگر از دوستانم گفت که والدینش زمان زیادی را در اینستاگرام صرف میکنند و به طور تصادفی ویدئوهای نامناسب را بازنشر میکنند. آنها خود را با محتوای بیهدف و غیرمفید سرگرم میکنند.
آمارها چه میگویند؟
مطالعات نشان میدهد که بزرگسالان مسن زمان بیشتری را در فضای آنلاین سپری میکنند.
مرکز تحقیقات پیو در سال ۲۰۱۹ گزارش کرد که افراد بالای ۶۰ سال، بیش از نیمی از اوقات فراغت روزانه خود ، یعنی حدود ۴ ساعت و ۱۶ دقیقه را، مشغول صفحهنمایش میگذرانند.
طبق گزارش نیلسن، افراد ۶۵ سال به بالا در سال جاری تقریبا دو برابر بیشتر از دو سال قبل مشغول تماشای یوتیوب هستند.
نظرسنجیها نشان داده که افراد بالای 50 سال به طور متوسط ۲۲ ساعت در هفته با صفحهنمایش درگیر هستند و در نبود گوشی هوشمند، ۴۰ درصد بیشتر احساس اضطراب یا ناراحتی میکنند.
واقعیت پیچیدهتر از آمارها است
با این حال، روابط افراد مسن با فناوری پیچیدهتر از صرف ارائه آمارها است. ایپسیت واهیا، رئیس بخش روانپزشکی سالمندان در بیمارستان مکلین میگوید: بزرگسالان ۶۵ سال به بالا به عنوان یک جامعه، گروهی همگن نیستند؛ درواقع، هر فرد تجربه و عادتهای متفاوتی را دارد.
بسیاری از نگرانیهای امروزی درباره افزایش زمان استفاده از صفحهنمایش، ریشه در همهگیری کرونا دارد. فناوری برای سالمندان فرصتی را فراهم کرد تا از انزوا خارج شوند. از تماسهای تصویری با خانواده گرفته تا شرکت در جلسات کلیسا، و نوبتدهیهای پزشکی آنلاین که باعث شد تا آنها اعتماد به نفس بیشتری در استفاده از فناوری پیدا کنند.
استفاده مفید از فناوری
با اینحال، تمامی همه زمان صرف شده در فضای آنلاین توسط سالمندان منفی نیست و نکات مثبتی نیز وجود دارد؛ برای مثال بازیهای کلمهای، جستجوی ویدئویی، و تعامل با دوستان میتواند محرکی مثبت برای حفظ حافظه باشد.
محققان پیشنهاد میکنند که عادات آنلاینی که برای جوانترها نگرانکننده است، برای سالمندان باید به صورت متفاوتی ارزیابی شود.
به عقیده آنها، استفاده زیاد از تکنولوژی در نوجوانان اغلب با آسیب به سلامت و انزوا همراه است، اما برای سالمندان، استفاده از فناوری میتواند مانعی در برابر تنهایی و افسردگی شود.
مشکل همچنان باقی است
با اینحال، بسیاری از مثالهایی که در استفاده فناوری ذکر شد، چندان مثبت نبودند. بعضی سالمندان در چرخهای معیوب از اسکرول کردن بیش از حد گیر کردهاند و محتوای بیکیفیت مصرف میکنند. برخی نیز محتوای ضد مهاجرت، تئوریهای توطئه و پارانوئید نسبت به کارامدی رشته پزشکی نگاه میکند. شبکههای اجتماعی الگوریتمی ایجاد میکنند که ترغیب به مصرف محتوا میکند و افراد مسن که زمان آزاد بیشتری دارند، ممکن است قربانی این سیاستها شوند.
توصیهها و نگرشهای متفاوت به موضوع
محققان توصیه میکنند که باید میان مصرف فعال و منفعلانه، تمایز قائل شد. برخی سالمندان با استفاده از همین دستگاهها در کنار دوستان خود سرگرم می شوند یا سعی میکنند که واقعیت را تشخیص دهند. تلفنهای هوشمند میتوانند شادی و ارتباط با دنیا را برای سالمندان فراهم کنند، حتی اگر از نگاه دیگران صرفا سرگرمی بیمحتوا باشد.
یک قانون کلی وجود ندارد
همان ابزارهایی که بعضی را به واقعیت متصل نگه میدارد، برای دیگران مرزهای واقعیت را جابهجا میکند. اما به جای قضاوت سریع، بهتر است که جوانترها نگرانی خود را تبدیل به تعاملات موثر با سالمندان کرده و درباره آن با یکدیگر صحبت کنند.
ارسال نظر