بزرگ‌شدن بانک‌ها؛ موتور رشد اقتصاد آمریکا

به گزارش «اقتصانیوز» رابرت البرتسون استراتژیست ارشد «ساندلر اونیل» در مصاحبه تلویزیونی با شبکه بلومبرگ گفت: نظام قانونی آمریکا به گونه‌ای است که سبب شده سهم زیادی از اوراق قرضه و سهام موسسات مالی از چرخه اقتصادی خارج شوند.

وی در پاسخ به این سوال که چرا عملکرد موسسات مالی و بانک‌ها در فصل آخر سال ۲۰۱۴ میلادی به اندازه انتظار نبود، گفت: تغیرات فصلی و نوسانات ارزش دلار از عواملی اثرگذار روی سیستم بانکی آمریکا است، ولی مهم‌ترین مساله را می‌توان نظام قانونی در این کشور دانست. وی بر این باور است که باید بار دیگر زمینه را برای بزرگ شدن بانک‌ها فراهم کرد، زیرا بانک‌های بزرگ که دارای منابع مالی بالایی هستند، می‌توانند اقتصاد را با سرعت به حرکت درآورند.

البرتسون مهم‌ترین مضعل نظام بانکی آمریکا را این‌گونه معرفی کرد: بانک‌های ما خیلی کوچک هستند و بانک‌های بزرگ آمریکا کوچک‌ترین بانک‌ها در جهان هستند و سهم کمتری از تولید ناخالص داخلی را دارند. بانک جی پی مورگان دارای سرمایه‌ای معادل ۱۶ درصد تولید ناخالص داخلی آمریکا است، در حالی که ارزش سرمایه بانک‌های بزرگ آلمان و فرانسه ۵۰ تا ۶۰ درصد تولید ناخالص داخلی کشورشان است. آمریکا نیازمند بانک‌های بزرگ و قدرتمند است تا بتواند بازار سرمایه و بازار سهام را در کنترل خود داشته باشد.

آلبرتسون در پاسخ به این سوال که آیا بانک یو بی‌اس در اروپا بانک بهتری است یا بانک جی پی مورگان در آمریکا؟ می‌گوید: بحث بر سر این نیست که کدام بانک بهتر است؛ بلکه بحث ما انتخاب بین بد و بد‌تر است و به نظر من بانک جی پی مورگان بانک بد است و یو بی‌اس بانک بد‌تر. ولی اینکه چه کار کنیم که این بانک بتواند نقش بیشتری در اقتصاد آمریکا داشته باشد و نبض اقتصاد کشور را در دست بگیرد باید از ابزارهای مختلف استفاده کرد که از جمله ان‌ها اصلاح نظام قانونی و تلاش برای بزرگ کردن سهم ان‌ها در تولید ناخالص داخلی کشور است.

هم اکنون ارزش سرمایه سه بانک بزرگ آمریکا برابر با ۴۰ درصد تولید ناخالص داخلی این کشور است که باید تا بالغ بر ۵۵ درصد تولید ناخالص داخلی بالا برود تا بتوانند قدرت را به اقتصاد کشور آمریکا باز گردانند.

مجری این برنامه از دیدگاه‌های حاکم در آمریکا مبنی بر اینکه بزرگ شدن بیش از اندازه بانک‌ها باعث کاهش بازدهی (نسبت به مقیاس) می‌شود و به دنبال آن سودآوری را کم می‌کند، صحبت کرد و نظر آلبرتسون را جویا شد. وی که بیش از بیست سال به عنوان اقتصاد‌دان و استراتژیست در آمریکا مشغول به کار است، می‌گوید: این دیدگاه نادرست است و تنها باعث منحرف شدن شرایط از وضعیت ایده‌آل می‌شود.